Suchbegriff: mahar
Treffer: 12

1 - /

L'action dura trois heures. Flaminius aiant été tué par un Gaulois Insubrien, les Romains commencérent à plier, & prirent ensuite ouvertement la fuite. Un grand nombre cherchant à se sauver, se précipitérent dans le lac. D'autres aiant pris le chemin des montagnes, se jettérent eux- mêmes au milieu des ennemis qu'ils vouloient éviter. Six mille seulement s'ouvrirent un passage à travers les vainqueurs, & se retirérent en un lieu de sureté: mais ils furent arrêtés & faits prisonniers le len- Cn. Servil. C. Flamin. Cons. demain par Maharbal, qui les assiégea, &An. R.535.Av. J. C.217. les réduisit à une si grande extrémité, qu'ils mirent bas les armes, & se rendirent, sous la promesse qui leur fut faite qu'ils auroient la liberté de se retirer.


2 - /

Telle fut la fameuse Bataille de Trasiméne, que les Romains mettent au nombre de leurs plus grandes calamités; tel le fruit de la témérité de Flaminius. Il lui en couta la vie à lui-même, & à Rome la perte de tant de braves gens, qui auroient été invincibles sous un autre Général. Les Romains perdirent quinze mille hommes dans le combat même. Environ dix mille se rendirent à Rome par différens chemins. Il ne fut tué que quinze cens hommes du côté des Carthaginois; mais il leur mourut un grand nombre de blessés. Annibal traita fort durement les prisonniers Romains, ceux même qui s'é toient rendus à Maharbal, prétendant que cet Officier n'avoit point été en droit de traiter avec eux sans l'avoir consulté. Pour les Latins alliés des Romains, il les renvoya sans rançon. Il fit chercher inuti lement le corps de Flaminius, pour lui donner une sépulture honorable. Il ren dit les derniers devoirs aux Officiers & aux soldats de son Armée qui étoient restés sur le champ de bataille, après quoi il mit ses troupes en quartiers de rafraîchissement.


3 - /

Das Treffen währte drey Stunden.Nachdem Flaminius durch einen Insubrischen Gallier getödtet worden war, so fingendie Römer an zu weichen, und ergriffen darauf offenbar die Flucht. Viele, welche sichzu retten suchten, stürzten sich in die See.Andre, die den Weg nach den Gebürgen zunahmen, stürzten sich mitten unter die Feinde, 444 Cn. Servilius, und C. Flaminius, Consuln.d. 535. J. n. E. R. d. 217. J. v. C. G. die sie vermeiden wollten. Sechs tausendöffneten sich mitten durch die Uberwinder einen Weg, und begaben sich an einen sichernOrt. Allein sie wurden den Morgen darauf von dem Maharbal zu Gefangnen gemacht,der sie belagerte, und sie so in die Enge trieb,daß sie sich ergaben, und die Waffen niederlegten, unter dem Versprechen, welches ihnen gethan wurde, daß sie die Freyheit haben sollten, sich zurück zu begeben.


4 - /

Dieses war die Schlacht bey der SeeTrasimen, welche die Römer unter die Zahlihrer größten Unglücksfälle rechnen. Daswar die Frucht von der Verwegenheit desFlaminius. Ihm kostete es das Leben, undRom den Verlust so vieler tapfern Soldaten, welche unter einem andern Generale unüberwindlich gewesen seyn würden. DieRömer verlohren funfzehn tausend Mann indem Treffen selbst. Zehn tausend ungefährflüchteten auf unterschiednen Wegen nachRom. Die Carthaginenser verlohren nurfunfzehnhundert Mann, allein es starben ihnen viel Verwundete. Hannibal begegneteden Römischen Gefangnen sehr hart, selbst denjenigen, welche sich an den Maharbal ergeben hatten, indem er vorgab, daß dieserOfficier ohne seine Einwilligung keine Capitulation mit ihnen hätte schliessen können.Was die lateinischen Bundesgenossen derRömer anbelangte, so schickte er sie ohne Cn. Servilius, und C. Flaminius, Consuln. 445 Lösegeld nach ihrem Vaterlande. Er gabd. 535. J. n. E. R. d. 217. J. v. C. G.sich umsonst Mühe, als er den Leichnam desFlaminius aufsuchen ließ, um ihn anständigbegraben zu lassen. Er erwies den Officieren und Soldaten seiner Armee die letztenEhrenbezeugungen, welche auf der Wahlstadtihr Leben gelassen hatten. Hierauf ließ erseine Völker in die Erfrischungsqvartire gehen.


5 - /

Comme tous les Officiers d'Annibal le félicitoient de sa victoire, & regardant la guerre comme terminée, lui conseilloient de prendre quelques jours de repos pour lui & pour ses soldats: Donnez-vous en bien de garde, lui dit Maharbal Commandant de la Cavalerie, qui étoit bien persuadé qu'il n'y avoit pas un moment à perdre.Car, afin que vous sachiez, ajouta-t-il, de quelle conséquence est pour vous le gain de cette bataille, dans cinq jours je vous fais préparer à dîner dans le Capitole. Suivez- moi seulement avec l'Infanterie: je prendrai les devans à la tête de ma Cavalerie, afin qu'ils me voient arriver avant qu'ils puissent savoir que je me sois mis en marche. aL'idée d'un pareil succès étonna Annibal par sa grandeur, il ne put y entrer tout d'un coup. Il répondit donc à Maharbal, qu'il louoit sonzèle, mais qu'il faloit du tems pour délibérer sur sa proposition. Je le vois bien, reprit Maharbal. Les Dieux n'ont pas donné à un même homme tous les talens à la fois.Vous savez vaincre,Annibal, mais vous ne savez pas profiter de la victoire. On convient assez généralement, que ce jour passé

a Annibali nimis læta res est visa, majorque, quàm ut eam statim capere animo posset. Itaque voluntatem se laudare Maharbalis, ait: ad consilium pensandum, temporis opus esse. Tum Maharbal, Non omnia nimirum eidem Dii dedere.Vincere scis, Annibal, victoria uti nescis Mora ejus diei satis creditur saluti fuisse urbi atque imperio.

C. Ter. Varro, L. Æmil. Cons. dans l'inaction de la part d'Annibal, sauvaAn. R.536.Av. J. C.216.Réflexionsur le refusque fit An nibal d'assiéger Rome. Rome & l'Empire.


6 - /

Comme tous les Officiers d'Annibal le félicitoient de sa victoire, & regardant la guerre comme terminée, lui conseilloient de prendre quelques jours de repos pour lui & pour ses soldats: Donnez-vous en bien de garde, lui dit Maharbal Commandant de la Cavalerie, qui étoit bien persuadé qu'il n'y avoit pas un moment à perdre.Car, afin que vous sachiez, ajouta-t-il, de quelle conséquence est pour vous le gain de cette bataille, dans cinq jours je vous fais préparer à dîner dans le Capitole. Suivez- moi seulement avec l'Infanterie: je prendrai les devans à la tête de ma Cavalerie, afin qu'ils me voient arriver avant qu'ils puissent savoir que je me sois mis en marche. aL'idée d'un pareil succès étonna Annibal par sa grandeur, il ne put y entrer tout d'un coup. Il répondit donc à Maharbal, qu'il louoit sonzèle, mais qu'il faloit du tems pour délibérer sur sa proposition. Je le vois bien, reprit Maharbal. Les Dieux n'ont pas donné à un même homme tous les talens à la fois.Vous savez vaincre,Annibal, mais vous ne savez pas profiter de la victoire. On convient assez généralement, que ce jour passé

a Annibali nimis læta res est visa, majorque, quàm ut eam statim capere animo posset. Itaque voluntatem se laudare Maharbalis, ait: ad consilium pensandum, temporis opus esse. Tum Maharbal, Non omnia nimirum eidem Dii dedere.Vincere scis, Annibal, victoria uti nescis Mora ejus diei satis creditur saluti fuisse urbi atque imperio.

C. Ter. Varro, L. Æmil. Cons. dans l'inaction de la part d'Annibal, sauvaAn. R.536.Av. J. C.216.Réflexionsur le refusque fit An nibal d'assiéger Rome. Rome & l'Empire.


7 - /

Comme tous les Officiers d'Annibal le félicitoient de sa victoire, & regardant la guerre comme terminée, lui conseilloient de prendre quelques jours de repos pour lui & pour ses soldats: Donnez-vous en bien de garde, lui dit Maharbal Commandant de la Cavalerie, qui étoit bien persuadé qu'il n'y avoit pas un moment à perdre.Car, afin que vous sachiez, ajouta-t-il, de quelle conséquence est pour vous le gain de cette bataille, dans cinq jours je vous fais préparer à dîner dans le Capitole. Suivez- moi seulement avec l'Infanterie: je prendrai les devans à la tête de ma Cavalerie, afin qu'ils me voient arriver avant qu'ils puissent savoir que je me sois mis en marche. aL'idée d'un pareil succès étonna Annibal par sa grandeur, il ne put y entrer tout d'un coup. Il répondit donc à Maharbal, qu'il louoit sonzèle, mais qu'il faloit du tems pour délibérer sur sa proposition. Je le vois bien, reprit Maharbal. Les Dieux n'ont pas donné à un même homme tous les talens à la fois.Vous savez vaincre,Annibal, mais vous ne savez pas profiter de la victoire. On convient assez généralement, que ce jour passé

a Annibali nimis læta res est visa, majorque, quàm ut eam statim capere animo posset. Itaque voluntatem se laudare Maharbalis, ait: ad consilium pensandum, temporis opus esse. Tum Maharbal, Non omnia nimirum eidem Dii dedere.Vincere scis, Annibal, victoria uti nescis Mora ejus diei satis creditur saluti fuisse urbi atque imperio.

C. Ter. Varro, L. Æmil. Cons. dans l'inaction de la part d'Annibal, sauvaAn. R.536.Av. J. C.216.Réflexionsur le refusque fit An nibal d'assiéger Rome. Rome & l'Empire.


8 - /

Als alle Officiers des Hannibals ihm zuLiv.XXII.51. Plut. im Fab. 184.seinem Siege Glück wünschten, und den Kriegfür geendiget ansahen, riethen sie ihm einigeTage nebst seinen Soldaten auszuruhen.Maharbal, der Oberbefehlshaber der Reute 98 C. Terentius Varro, Cons.V. R. E. 536. V. C. G.216.rey, welcher wohl wuste, daß man keinen Augenblick zu verliehren habe, sagte zu ihm:„Nimm dich wohl in Acht: Denn, setzte er hinzu, damit du weist, von was für Folgen dieGewinnung dieser Schlacht vor dich sey, sowill ich nach 5 Tagen dir eine Mahlzeit imCapitolio zubereiten. Folge mir nur mitder Infanterie; Ich will an der Spitze meiner Reuterey voraus marschiren, damit siemich ankommen sehen, eh sie wissen können,daß ich mich auf den Marsch begeben habe.“(*) Der Begriff von einem solchen Fortgange setzte den Hannibal wegen seiner Grösse in Erstaunen. Er konnte ihn nicht auf einmahl fassen. Er antwortete also dem Maharbal. „Er lobe seinen Eifer: aber manmüsse Zeit haben, über seinen Vorschlag zu berathschlagen.“ Maharbal versetzte: „Ichsehe wohl, die Götter haben einem einigenMenschen nicht alle Gaben auf einmahl gegeben. Hannibal, du weist zu siegen, aber duweist deinen Sieg nicht zu gebrauchen.“ Manhat fast durchgängig davor gehalten, daßdieser auf Seiten des Hannibal müßig zu (*) Annibali nimis laeta res est visa, maiorquequam vt eam statim capere animo posset. Ita que volunt atem sc laudare Maharbalis, ait: adconsilium pensandum tempus opus esse. Tum Maharbal, non omnia nimirum eidem dii dederunt. vincere scis, annibal, victoria vti nescis. Mora eius diei satis creditur saluti fuisse vrbi atque imperio.und was sich unter ihm zugetragen. 99 gebrachte Tag Rom und das ganze Römische Reich gerettet hat.


9 - /

Als alle Officiers des Hannibals ihm zuLiv.XXII.51. Plut. im Fab. 184.seinem Siege Glück wünschten, und den Kriegfür geendiget ansahen, riethen sie ihm einigeTage nebst seinen Soldaten auszuruhen.Maharbal, der Oberbefehlshaber der Reute 98 C. Terentius Varro, Cons.V. R. E. 536. V. C. G.216.rey, welcher wohl wuste, daß man keinen Augenblick zu verliehren habe, sagte zu ihm:„Nimm dich wohl in Acht: Denn, setzte er hinzu, damit du weist, von was für Folgen dieGewinnung dieser Schlacht vor dich sey, sowill ich nach 5 Tagen dir eine Mahlzeit imCapitolio zubereiten. Folge mir nur mitder Infanterie; Ich will an der Spitze meiner Reuterey voraus marschiren, damit siemich ankommen sehen, eh sie wissen können,daß ich mich auf den Marsch begeben habe.“(*) Der Begriff von einem solchen Fortgange setzte den Hannibal wegen seiner Grösse in Erstaunen. Er konnte ihn nicht auf einmahl fassen. Er antwortete also dem Maharbal. „Er lobe seinen Eifer: aber manmüsse Zeit haben, über seinen Vorschlag zu berathschlagen.“ Maharbal versetzte: „Ichsehe wohl, die Götter haben einem einigenMenschen nicht alle Gaben auf einmahl gegeben. Hannibal, du weist zu siegen, aber duweist deinen Sieg nicht zu gebrauchen.“ Manhat fast durchgängig davor gehalten, daßdieser auf Seiten des Hannibal müßig zu (*) Annibali nimis laeta res est visa, maiorquequam vt eam statim capere animo posset. Ita que volunt atem sc laudare Maharbalis, ait: adconsilium pensandum tempus opus esse. Tum Maharbal, non omnia nimirum eidem dii dederunt. vincere scis, annibal, victoria vti nescis. Mora eius diei satis creditur saluti fuisse vrbi atque imperio.und was sich unter ihm zugetragen. 99 gebrachte Tag Rom und das ganze Römische Reich gerettet hat.


10 - /

Als alle Officiers des Hannibals ihm zuLiv.XXII.51. Plut. im Fab. 184.seinem Siege Glück wünschten, und den Kriegfür geendiget ansahen, riethen sie ihm einigeTage nebst seinen Soldaten auszuruhen.Maharbal, der Oberbefehlshaber der Reute 98 C. Terentius Varro, Cons.V. R. E. 536. V. C. G.216.rey, welcher wohl wuste, daß man keinen Augenblick zu verliehren habe, sagte zu ihm:„Nimm dich wohl in Acht: Denn, setzte er hinzu, damit du weist, von was für Folgen dieGewinnung dieser Schlacht vor dich sey, sowill ich nach 5 Tagen dir eine Mahlzeit imCapitolio zubereiten. Folge mir nur mitder Infanterie; Ich will an der Spitze meiner Reuterey voraus marschiren, damit siemich ankommen sehen, eh sie wissen können,daß ich mich auf den Marsch begeben habe.“(*) Der Begriff von einem solchen Fortgange setzte den Hannibal wegen seiner Grösse in Erstaunen. Er konnte ihn nicht auf einmahl fassen. Er antwortete also dem Maharbal. „Er lobe seinen Eifer: aber manmüsse Zeit haben, über seinen Vorschlag zu berathschlagen.“ Maharbal versetzte: „Ichsehe wohl, die Götter haben einem einigenMenschen nicht alle Gaben auf einmahl gegeben. Hannibal, du weist zu siegen, aber duweist deinen Sieg nicht zu gebrauchen.“ Manhat fast durchgängig davor gehalten, daßdieser auf Seiten des Hannibal müßig zu (*) Annibali nimis laeta res est visa, maiorquequam vt eam statim capere animo posset. Ita que volunt atem sc laudare Maharbalis, ait: adconsilium pensandum tempus opus esse. Tum Maharbal, non omnia nimirum eidem dii dederunt. vincere scis, annibal, victoria vti nescis. Mora eius diei satis creditur saluti fuisse vrbi atque imperio.und was sich unter ihm zugetragen. 99 gebrachte Tag Rom und das ganze Römische Reich gerettet hat.


11 - /

volunt atem sc laudare Maharbalis,

12 - /

Annibali nimis laeta res est visa, maiorquequam vt eam statim capere animo posset. Ita que volunt atem sc laudare Maharbalis, ait: adconsilium pensandum tempus opus esse. Tum Maharbal, non omnia nimirum eidem dii dederunt. vincere scis, annibal, victoria vti nescis. Mora eius diei satis creditur saluti fuisse vrbi atque imperio.