1 - Martin Opitz an Fürst Ludwig / 250700 250700.1 250700.2
Suet. Verg. 31f., Vita Verg. Don.
46f.Sueton und Donat erwähnen das Drängen des Augustus, Vergils Lektüre und
Octavias Ohnmacht bei den Worten Vergils
tu Marcellus eris (Aen. 6, 883). Sie geben
allerdings nicht das (falsche) Sterbealter des M. Claudius Marcellus (42-23 v. Chr.!) an
und nennen Augustus und Octavia (O. minor; ältere Schwester) nicht Eltern des Marcellus.
Opitz benutzte offenbar auch den Kommentar des
Servius (Serv. Aen. [Thilo] II,
120) oder darauf basierende ungenaue Anmerkungen in einer Vergilausgabe. Vgl. z. B.
Servius in: P. Virgilii Maronis Opera (Venetiis apvd Ivntas 1544), 360:
Significat autem
Marcellum filium Octauiæ sororis Augusti, quem sibi Augustus adoptauit. Hic decimo
sexto anno incidit in valetudinem: & perijt decimo octauo in Baiano cum ædilitatem
gereret. Pvb. Vergilii Maronis Opera, quæ quidem extant (Basileæ 1586), Bl. ßr:
Augustus
uerò cùm iam fortè expeditione Cantabrica abesset, & supplicibus atque minacibus
per iocum literis efflagitaret, ut sibi de Aeneide (ut ipsius uerba sunt) uel prima
carminis hypographa, uel quodlibet colon mitteret, negauit se facturum Vergilius: cui
tarnen multò pòst, perfecta demum materia, treis omnino libros recitauit, secundum
uidelicet, quartum, & sextum. Sed hunc præcipuè ob Octauiam: quæ cùm recitationi
interesset, ad illos de filio suo uersus: Tu Marcellus eris, defecisse fertur: atque ægrè
refocillata, dena sestertia pro singulo uersu Vergilio dari iussit.
2 - Martin Opitz an Fürst Ludwig / 250700 250700.1 250700.2
Suet. Verg. 31f., Vita Verg. Don.
46f.Sueton und Donat erwähnen das Drängen des Augustus, Vergils Lektüre und
Octavias Ohnmacht bei den Worten Vergils
tu Marcellus eris (Aen. 6, 883). Sie geben
allerdings nicht das (falsche) Sterbealter des M. Claudius Marcellus (42-23 v. Chr.!) an
und nennen Augustus und Octavia (O. minor; ältere Schwester) nicht Eltern des Marcellus.
Opitz benutzte offenbar auch den Kommentar des
Servius (Serv. Aen. [Thilo] II,
120) oder darauf basierende ungenaue Anmerkungen in einer Vergilausgabe. Vgl. z. B.
Servius in: P. Virgilii Maronis Opera (Venetiis apvd Ivntas 1544), 360:
Significat autem
Marcellum filium Octauiæ sororis Augusti, quem sibi Augustus adoptauit. Hic decimo
sexto anno incidit in valetudinem: & perijt decimo octauo in Baiano cum ædilitatem
gereret. Pvb. Vergilii Maronis Opera, quæ quidem extant (Basileæ 1586), Bl. ßr:
Augustus
uerò cùm iam fortè expeditione Cantabrica abesset, & supplicibus atque minacibus
per iocum literis efflagitaret, ut sibi de Aeneide (ut ipsius uerba sunt) uel prima
carminis hypographa, uel quodlibet colon mitteret, negauit se facturum Vergilius: cui
tarnen multò pòst, perfecta demum materia, treis omnino libros recitauit, secundum
uidelicet, quartum, & sextum. Sed hunc præcipuè ob Octauiam: quæ cùm recitationi
interesset, ad illos de filio suo uersus: Tu Marcellus eris, defecisse fertur: atque ægrè
refocillata, dena sestertia pro singulo uersu Vergilio dari iussit.